Carnaval overleefd

En ook maar net overleefd! Mijn darmen kunnen ook helemaal niet meer tegen grote hoeveelheid bier ~:'(. Zaterdagsmiddag met Jos en Corine op pad geweest. De optocht gekeken en daarna de kroeg in. Super gezellig met hun! Aan het einde samen bij de Griek gegeten en daar een optreden bijgewoond van een mannelijke K3 groep. Wat een feest! Het enige wat ik van zaterdag over heb gehouden zijn twee mega blauwe plekken. Gleed uit over een natte biervloer en viel op de rand van een podium... ze zeggen kinderen en dronken mensen breken niet snel iets.... ik heb dus geluk gehad! @:D

Zondagavond stond gepland met vrienden. Had het fototoestel van mijn zus Anita opgehaald in Hoogerheide en was er helemaal klaar voor. Nancy liet weten dat ze 's avond ook mee kwam in een nieuwe creatie. (jippie!!!)

Hieronder een paar foto's die we hebben gemaakt in de Sint Jan. Wat was het daar gezellig. Lekkere feestmuziek, dansen, vrienden en een biertje. Wat wil je nog meer?

Samen met Chantal

Gedurende de avond begonnen mij darmen te protesteren tegen al het bier die verder prima smaakten. Helaas heb ik de avond vroeg moeten afsluiten. Wat baalde ik want het was zo gezellig met iedereen!!!! Hoezo prettig gestoord?! Karin en Nancy

Maandagavond ben ik met Anita en Carel-Jan in Bergen op Zoom op pad geweest. Kwam er achter dat het bijna 14 jaar geleden was dat ik voor het laatst in Bergen op Zoom Canaval had gevierd. Het was eigenlijk weer heel fijn om een krab te zijn. En wat zitten de liedjes in mijn geheugen gegrift. Kon de meeste zonder na te denken meezingen. Mijn neven Niels en Geert spelen beiden in dweilbandjes en wat swingen die!!! Tent helemaal op z'n kop! Heerlijk!!! Op de weg naar de auto hebben Anita en ik asociaal zitten lachen om een 'verspreking' van Carel-Jan die dacht dat er zoiets als een 'mobiele stoephoer' bestond! Dit terwijl de inventieve ondernemer een mobiele soepboer is. Tja... brilletje nodig? Buikpijn van het lachen en make-up uitgelopen!

Samen met Anita
met Carel Jan

Soms het gevoel dat er niets opschiet

De paarden... wat er allemaal leeft?
Heb jullie al verteld over de onsteking in de voet van Mister T. Dacht dat we geluk hadden gehad. Na een aantal dagen liep hij weer goed. Was er heel blij om... nou ik heb te vroeg gejuicht :(. Het is opnieuw begonnen en nu vele malen erger. Nu is de ontsteking helaas wel bij zijn kroonrand (de aanhechting van huid en hoef) opengebarsten. De natuurgeneeskundige is langsgeweest en heeft allerlei producten achtergelaten. Dit gaat weer een flinke lidteken achterlaten op zijn hoef. Hoop niet dat dit een negatief beeld gaat geven en vertragend gaat werken. Het is op dit moment al moeilijk om een paard gewoon te verkopen, laat staan dat je er ook nog als eis hebt dat het een persoon dient te zijn die de natuurlijke weg volgt. Eén pluspunt is dat de geneerskundige Mister T een zeer bijzonder paard vond, zodanig bijzonder dat ik nu ook via haar een oproep mag uitzetten op hun praktijk waar de opleiding tot natuurgeneeskundige wordt gehouden. Zij zal dit ophangen op hun mededelingenbord. Dit zijn toch de personen die ik hoop te kunnen bereiken. Mensen die meer zien dan alleen zijn mooie buitenkant.

Het huis... hoe ver ben ik?
Is op plinten zetten en puinruimen klaar voor verkoop. Heb er hard aan gewerkt. (kan met zoveel schilderervaring in Australië bijna als ervaren schilder gaan werken ~;D). Kwam er alleen afgelopen week achter dat het dakgoot lekt. Dus mogen we weer "het dak op" om dit te maken. Moet het alleen wel droog weer zijn. En met zo veel sneeuw! duurt dat wel weer even. AAaaahhhhh!

Ikezelf?
Probeer zo goed mogelijk hier te blijven leven, en niet al voor de helft in Australië. Maar door de kleine bovenstaande oponthoudjes heb ik soms het gevoel van "ga ik er ooit komen?". Hou mezelf dan ook wel weer voor dat dat gaat lukken. Heb maan- en dinsdag vrij genomen ivm de carnaval, ik kan dan ook wel weer puinruimen en dingen fotograferen voor marktplaats. Zal wel weer een tevreden gevoel geven wanneer ik dat van mijn lijst kan afstrepen.

Maar goed, eerst voor de laatste keer Carnaval vieren! Jullie ook veel plezier!

XXX
Kathren

Hoe staat het er voor?

Het is al weer februari! We weten allemaal hoe snel de tijd gaat, maar soms is het niet meer normaal hoe snel!

De voorbereidingen zijn in volle gang. Had een lijst gemaakt met alle klussen die in mijn huis gedaan moesten worden om het representatief te maken voor de verkoop. Moet zeggen dat deze lijst heeft gemotiveerd. Want wat is leuker om dingen van je te doen lijstje te kunnen schrappen. Heb mijn neven gevraagd of ze me na de carnaval kunnen helpen met het maken van de plinten voor een aantal ruimtes. Ze hebben aangegeven te willen helpen en dat is super! Soms heb je niet genoeg aan twee handen. Na alle kluswerk komt alle ruim werk. Want wat verzameld een mens een hoop nodeloze rotzooi om zich heen! Ik hoop mijn huis eind maart begin april te koop te zetten.

Hoe staat het met de paarden? Afgelopen zondag is Peter Coolsaet voor de tweede keer langs geweest bij Okidoki. Volgens mij heeft Okidoki zijn hart wel gestolen, want Peter liep tijdens de wandeling in het bos met een grote glimlach op zijn gezicht rond. Een vriend en zijn zoon waren meegekomen. Ze waren erg verbaasd hoe rustig Okidoki was tijdens de wandeling. Okidoki liet zichzelf goed zien, want op de weg terug begon hij gretig te worden om naar huis te gaan. Hij is op zijn 21ste nog steeds geen dooie diender ~;D. Peter heeft aangegeven dat hij Okidoki graag op 4 april wil komen ophalen. Hij kan Okidoki een goede natuurlijke en paardwaardige oude dag geven. Dat zal een grote geruststelling zijn.

Mister T is net herstellende van een ontsteking in zijn voorvoet. Een harde en ongelijke bodem is waarschijnlijk de oorzaak hiervan. Vervelende winter ook! Vanuit alle hoeken zijn er berichten de Natural paardenwereld in gestuurd voor het vinden van een nieuwe thuis voor Mister T. Zelfs vanuit Australië! Sietske is vorig jaar met haar partner naar West Australie verhuist en zetten op dit moment hun bedrijf in Natural Horsemanship daar voort. Zij heeft naar al haar contacten in Nederland een bericht gestuurd. Zo fijn dat mensen je zo willen helpen ook al hebben ze je nog nooit ontmoet. Maar daar gaat misschien wel verandering in komen. Ze hebben me uitgenodigd op hun boerderij, ze hebben werk genoeg. Dit soort uitnodigingen overtuigen me nog meer dat ik het daar zeker ga redden.

Dit was het eventjes voor nu.

Tot snel.