dinsdag 25 mei 2010

Wat gaat de tijd snel!

Het is al weer bijna eind mei!!!! Tijd om weer een update te plaatsen, want ook bij mij staat het allemaal niet stil.

Mijn huis staat inmiddels 3 weken te koop. De weken daarvoor is er hard gewerkt om alles representatief te krijgen. Met behulp van 1 van mijn lieve neven (want het zijn absoluut geen neefjes meer! ~:D) nog de laatste grote klus gedaan. Plinten! Echt zo'n klus wat altijd te lang blijft liggen. Gek eigenlijk, want ze maken zo'n groot verschil. Gelukkig denkt mijn neef Geert er net zo over als ik. Wat je zelf kan doen is geld uitgespaard, je hebt wel iets meer werk. Iets... ahum. We zijn toch 2 zaterdagen bezig geweest, maarrrrrr... het resultaat mag er ook wel zijn! Wel ontzettend leuk om met hem 1 op 1 tijd te hebben. Volgens jaar gaat hij al langskomen! Dan is hij afgestudeerd en wil in Australië komen surfen. Wel op 1 voorwaarde dat ik niet te ver van een goede strandlokatie ga wonen... ghi, ghi, ghi.

Reava is vorige maand opnieuw geënt voor Rabies en op 1 juni zal er bij haar bloed worden afgenomen voor de anti Rabies test (de RNATT). Om alles helder te krijgen heb ik het document wat door de Australische regering, afdeling Australian Quarantine en Inspection Service, helemaal uitgeplozen en met de dierenarts van Reava doorgenomen. Het is namelijk zo dat wanneer je niet alles volgens de vastgestelde termijn verzorgt, of door de juiste persoon laat uitvoeren, zelfs wanneer er een schrijffout op een document staat, kan het zijn dat ze geen toegang krijgt tot Australië en op de volgende vlucht retour wordt gestuurd. Het is dus een secuur proces. Reava zou eind oktober kunnen vertrekken.



Voor Mister T ben ik nog op zoek naar een nieuwe eigenaar die Natural Horsemanship beoefend. Dit wereldtje is een stuk kleiner dan de reguliere paardenwereld wat er voor zorgt dat dit meer tijd kost dan bij een 'gewone' zoektocht. Maar ik wil gewoon niet weg voordat ik de juiste iemand heb gevonden voor hem. Hij ziet er op dit moment geweldig uit! (iets te dik door het goede leven)

We hebben binnenkort les van een goede vriendin. Altijd fijn wanneer er iemand naar je kijkt en de foutjes er weer uit haalt. Zij beoefend op dit moment klassieke dressuur op hoger niveau en wil haar kennis graag met mij delen. Top zo'n vriendin!

Okidoki heeft het geweldig naar zijn zin in België. Peter stuurt mij regelmatig een update en foto's toe en ik zie elke keer 2 blije gezichten. Het voelt nog steeds goed. Volgende maand ga ik er op bezoek. Heb er zin in want het zijn zulke leuk mensen!

Gelukkig lukt het me om hier te blijven leven. Iets wat toch wel moeite kost, want je wilt heel graag aan je nieuwe start beginnen. Er is veel uitzoekwerk, voorbereidende zaken, wat moet je als eerste doen wanneer je aankomt? Denk bijv. aan een btw nummer, ziektekosten verzekering, auto kopen, hoe zit het met andere verzekeringen, welke referenties ga ik nodig hebben en ga zo maar door! Wat moet ik hier allemaal doen voor mijn vertrek? Pensioenfondsen veranderingen doorgeven, uitschrijvingen en per wanneer, abonnementen opzeggen, transport van spulletjes regelen, verkoop van spullen die ik niet mee ga nemen en vergeet niet het uitzoeken van een transporteur. Het kan al snel enkele honderden euro's schelen per transporteur! Op zeer persoonlijk vlak heb ik nog een paar zaken die ik moet uitzoeken en moet afsluiten, anders zal ik niet verder komen en met een onbestemd gevoel blijven zitten. Er is daar dus ook nog werk aan de winkel. ;)

Afgelopen vrijdag hadden we met de zang van onze band BrooT een gastoptreden bij het concert St Jan Live. De St. Jan is een kerk in het centrum van Roosendaal wat inmiddels voor muzikale evenementen en congressen wordt ingezet. Ze hebben gelukkig alles nog in tact gelaten behalve de vloer aangepast en een aantal bars ingebouwd. Je staat dus echt letterlijk in een kerk te rocken. Heb daar vroeger als meisje nog een keer een kerkdienst meegemaakt. Apart hoor ~;D Het optreden was een groot succes! Op de avond zelf hadden we nog enkele wijzigingen in de lijst van uit te voeren nummers omdat 1 van de zangeressen ziek was geworden. Gevolg, had ineens een solo nummer. De uitvoering was onder begeleiding van een akoestisch gitaar. Heel apart voor mij. De volgende dag ontvingen we vanuit alle kanten complimenten over de avond. Doordat ik over dit concert met andere mensen sprak ben ik er achtergekomen dat er in de straat achter mijn huis een gezin woont die ook bezig is met het emigreren naar Australië! (Gaat iedereen daar nu naar toe?)

Gisteren vierde mijn zus haar 50ste verjaardag. Phoe! 50 alweer. Wat een prachtige dag was het en gezellig! Een aantal personen hebben een lied aan haar opgedragen waaronder mijn zwager. Hij had een ode aan haar, compleet met gebaren en mimiek . Wat een geweldige tekst en wat spatte de liefde voor haar er af. En ohhhhh wat ga ik hun missen!

Op mijn werk is het inmiddels bekend wat mijn plannen zijn. Gek hoe sommige personen reageren. Sommige komen uit eerlijke interesse vragen stellen, sommige meer om hun nieuwsgierigheid te blussen en anderen praten er helemaal niet over terwijl ze het met andere collega's wel bespreken. Wat kunnen mensen toch vreemd zijn. ~:S Binnenkort zit ik samen met mijn manager om een plan van overdracht te maken. Je kan maar voorbereid zijn. ~:D











Geen opmerkingen:

Een reactie posten