donderdag 18 maart 2010

Okidoki

Afgelopen zondag is Peter met zijn dochter langsgeweest om Okidoki weer eens op te zoeken. De laatste keer voordat ze hem op 4 april komen ophalen. Helaas had Peter last van zijn rug en kon zelf weinig doen, dus zijn dochter had alle tijd om met Okidoki te spelen. Vond ze helemaaaaaal niet erg! ;) Onlangs heeft ze haar eerste level van Parelli NH voor grondwerk succesvol afgerond en kan hierdoor al hele leuke dingen doen met Okidoki. Had Okidoki voor haar opgezadeld, zodat er ook wat gereden kon worden.




Iedere keer wanneer ik iemand anders met Okidoki zie spelen, dan wordt ik weer opnieuw verliefd op hem. Wat is hij toch braaf en lief!! Heb gelukkig een heel goed gevoel over deze mensen. Okidoki zal het daar heel goed gaan krijgen. Weet zeker dat hij er niets te kort zal komen.

Ondanks dat zal het heel moeilijk worden om afscheid te nemen van deze mooie jongen. Gisteren nog doet hij zo totaal iets onverwachts! Als enige van de groep komt hij van achteruit de wei (is +/- 300m) naar voren gelopen wanneer ik hem roep. De laatste 50m komt hij hinnekend met zijn oren en ogen op mij gericht naar mij toe gegaloppeerd, stopt mooi voor mij en steekt zijn neus onder mijn arm en blijft zo staan. Zo'n begroeting heb ik nog nooit van hem gehad, het voelde gewoon als een cadeautje! Onvoorstelbaar gevoel wanneer je paard je laat weten wat hij voor je voelt.




Je bent nog 2 weken van mij lieve jongen......